پخش زنده
امروز: -
در دوره امام باقر (ع) عمده توقع و نگاهها به ایشان نشر علم و مرجعیت علمی با توجه به توسعه تفکرات فقهی کلامی و رواج آن در جامعه اسلامی بود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان همدان، ولادت امام محمد باقر (ع)، پنجمین امام شیعیان و هفتمین معصوم، در روایتی در نخستین روز ماه رجب سال ۵۷ هجری قمری در شهر مدینه رقم خورده است؛ هرچند در منابع تاریخی، روزهایی، چون سوم یا پنجم صفر همان سال نیز به عنوان تاریخ ولادت این امام همام ذکر شده است.
محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب، فرزند امام زینالعابدین علیهالسلام و بانویی بزرگوار، فاطمه بنت امام حسن مجتبی علیهالسلام بود؛ امامی که نسبش به هر دو شاخه نورانی حسنی و حسینی میرسد و از همین رو به القابی، چون «هاشمی بین هاشمیین»، «علوی بین علویین» و «فاطمی بین فاطمیین» شهرت یافت.
امام محمد باقر (ع) به مدت ۱۹ سال عهدهدار امامت مسلمانان بود. دوران امامت ایشان، آغاز فصل تازهای در تاریخ اندیشه اسلامی به شمار میرود؛ عصری که در آن، معارف ناب شیعه در عرصههایی، چون فقه، تفسیر، کلام، اخلاق و علوم قرآنی تدوین و تبیین شد.
آن حضرت به دلیل شکافتن مرزهای دانش و گشودن افقهای نو در علوم اسلامی، به «باقرالعلوم» شهرت یافت؛ نهضتی علمی که ثمرات آن در دوران فرزند گرامیشان امام صادق (ع) به اوج رسید و بنیان مکتبی ماندگار برای نسلهای بعدی شکل گرفت.
سالروز ولادت امام محمد باقر علیهالسلام، یادآور پیوند عمیق ایمان و دانایی و آغاز شکوفایی تمدن علمی شیعه است.