شعر قیصر امین‌پور سرشار از عشق، امید و بیداری است

امیر اسماعیل آذر در گفتگو با خبرنگار صداوسیما با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی و شعری زنده‌یاد قیصر امین‌پور گفت: قیصر از نوجوانی با شعر زندگی می‌کرد و روحی عاشق و لطیف داشت. 

اسماعیل اذر گفت: قیصر در شعرش از بسامد بالای واژه‌هایی، چون عشق، امید، سرسبزی و بیدار بهره می‌برد.
این پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی گفت: در سراسر آثار او عشق به عنوان نیرویی سازنده و فلسفی حضور دارد؛ عشقی که سرچشمه بیداری و معنا در شعر اوست.

استاد زبان و ادبیات فارسی با تأکید بر ساختار شعر قیصر امین‌پور اظهار کرد: شعر او از درون و بیرون دارای انسجام است؛ از تشبیه و استعاره گرفته تا واژه‌سازی‌های مردمی، همه با نظم و آگاهی به کار گرفته شده‌اند. حتی شعر‌های کوتاه او عمق فلسفی دارند، مانند:
  دیروز 
      ما زندگی را 
      به بازی گرفتیم 
      امروز، او 
      ما را ...
      فردا؟ ا
که با علامت پرسش، تأملی فلسفی می‌آفریند.

اسماعیل آذر با اشاره به مضمون‌های عاشقانه و امیدبخش شعر امین‌پور گفت: قیصر ذاتاً انسانی عاشق بود. در شعرش عشق به انسان، عشق به وطن و عشق به خدا موج می‌زد. شعر او بوی بهار، بوی امید و بوی زندگی می‌داد.

وی افزود: قیصر امین‌پور از خطه اهواز برخاست؛ شاعری از دل مردم که نام و یادش زینت‌بخش همان سرزمین شد. آثار او شعر مقاومت و پایداری را با نغمه عشق و ایمان درآمیخت و جاودانه ساخت.
قیصر امین پور هشتم آبان ۱۳۸۶ رخ در نقاب خاک کشید.